İSTANBUL İSTANBUL
İSTANBUL İSTANBUL¶
Vapur Galata limanına yanaştığında hava iyice kararmıştı. Annem, büyükannem ve Türkan aşağıda eşyalarımızın yanında; ben, öğlen saatlerinde, yağmurda ıslanan güvertede kayıp düştüğüm için sol bileğim sarılı ve annemin beyaz başörtüsü ile boynuma asılı halde, Mahmut’la güvertede, limandaki karşılayıcıların arasında babamla abimi arıyoruz.
“Taşlıtarlaaaa… Taşlıtarlaaaa…”
Karşılayıcıların biraz arkasında, bazı adamlar bağırıyor. “Yükü olanlar, eşyası olanlar, Taşlıtarla’ya gideceklerrrr.”
“Taşlıtarla, ne çirkin isim” diye düşünüyorum. Demek aramızda Taşlıtarla’ya gidecekler varmış. Onlar adına üzülüyorum sanki. İstanbul deyince, benim aklıma önce Mecidiyeköy geliyor, sonra Gültepe. Mustafa ve İsmet amcamlar Gültepe’de oturuyorlar, ordan hatırlıyorum Gültepe’yi.
Beyoğlu’nu, Şişli’yi, Eyüp’ü de duymuşluğum var ama Taşlıtarla yok. Benim bildiğim İstanbul’la ilgisi yok. Her kimse oraya gidecekler yazık onlara. İstanbul’a diye gelmişler, Taşlıtarla’ya gidiyorlar.
Babam, abim, teyzeoğlu Abidin abi, yanlış hatırlamıyorsam Soluğun İsmail abi. Zaten az olan eşyalarımızı çabucak indirip küçük bir kamyonetin arkasına yerleştirdiler. Biz de, hep beraber çıkıp kamyonete yerleştik. Gece olmuş, karanlık çökmüş. Yolculuk ne kadar sürdü bilmiyorum. Kamyonet bahçe içinde, tek katlı, beyaz badanalı bir evin önünde durdu. Eşyalarımız çabucak içeri atıldı. Bizler de çöktük salonda duvar diplerine.
Evimiz, iki basamakla çıkılan, evin hemen girişindeki 3-4 metrekarelik mutfak ve içerde iki odadan ibaret. Olsun, elektriği var. Pek akmasa da suyu var. Yalnız tuvaleti dışarda. Buna inanamıyoruz. Bizim dağ köyümüzde bile tuvalet dışarıda değildi.
İstanbul’daki ilk gecemizi, gelişigüzel serilen yataklarımızda geçirdik. İstanbul’a taşınmıştık, heyecanlıydık, belki mutluyduk da ama mutluluğumuzu kaçıran haberi abimden almıştık. Taşındığımız semt Taşlıtarla’ydı. Yani koskoca İstanbul’da, kimsenin bilmediği duymadığı Taşlıtarla. Taşlıtarla, Bağlarbaşı mahallesi. Keçesuyu’nun biraz yukarısı. Yüzde 90’ı göçmen olan bir sokak.